ក្នុងកិច្ចសម្ភាសន៍ថ្មីៗ ជាមួយ ខេមបូណូមីស ឧត្ដម ប្រាប់ពីមូលហេតុដែលខ្លួនជ្រើសរើសការសិក្សាផ្នែកកសិកម្ម យ៉ាងដូច្នេះ ៖ «ខ្ញុំស្រលាញ់កសិកម្មតាំងពីក្មេង។ ខ្ញុំចង់រៀនកសិកម្ម ព្រោះខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំនឹងអាចជួយដល់អ្នកផ្សេង ឲ្យធ្វើកសិកម្មបានទិន្នផលច្រើន។ មួយទៀត ខ្ញុំស្រលាញ់ជនបទ ខ្ញុំចូលចិត្តការរស់នៅនៅជនបទជាងនៅទីក្រុង។ អ៊ីចឹង ពេលខ្ញុំធ្វើកសិកម្ម ខ្ញុំអាចទៅរស់នៅជនបទ ជួយកសិករឲ្យគាត់ផលិតបានច្រើន ឲ្យគាត់ទទួលបានប្រាក់ចំណេញច្រើន»។
ឧត្ដម មានស្រុកកំណើតនៅក្រុងដូនកែវ ខេត្តតាកែវ បានមករៀន និងបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រផ្នែកក្សេត្រសាស្ត្រ នៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទកសិកម្ម (ចម្ការដូង) នៅឆ្នាំ២០១៤។
បន្ទាប់ពីរៀនចប់ផ្នែកកសិកម្ម ឧត្តម បានធ្វើការនៅអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលមួយជិតពីរឆ្នាំ ដើម្បីបានបទពិសោធន៍ រួចហើយក៏លាឈប់ពីការងារអង្គការ មកចូលរួមកម្មវិធីបណ្ដុះបណ្ដាល«អ្នកដឹកនាំកសិកម្មសរីរាង្គវ័យក្មេង» ដែលផ្ដួចផ្ដើមដោយលោកបណ្ឌិត យ៉ង សាំងកុមារ ស្ថាបនិកអង្គការកសិកម្មរ សេដាក។
កង្វល់ពីសុវត្ថិភាពចំណីអាហារធ្វើឲ្យ ឧត្ដម ចង់ធ្វើកសិកម្មសរីរាង្គ
ហេតុដែល ឧត្តម ចូលរៀនវគ្គនេះ គឺក្នុងគោលបំណងត្រៀមលក្ខណៈបន្ថែមសម្រាប់ការទៅធ្វើកសិកម្មដោយខ្លួនឯងនៅឯស្រុកកំណើត ដើម្បីរួមចំណែកដល់ការផលិតស្បៀងអាហារគ្មានគីមី។
យុវជន សុន ឧត្ដម ថ្លែងយ៉ាងដូច្នេះ ៖ «ខ្ញុំគិតថា បញ្ហាសុវត្ថិភាពចំណីអាហារ គឺជាបញ្ហាមួយសម្រាប់ប្រជាជន ពីបច្ចុប្បន្នទៅអនាគត។ មនុស្សយើង សំខាន់គឺសុខភាព ចុះបើអាហារដែលយើងហូបចុករាល់ថ្ងៃគ្មានសុវត្ថិភាពសម្រាប់យើងផងហ្នឹង ! អ៊ីចឹង យើងហូបទៅប៉ះពាល់សុខភាព យើងត្រូវឈឺ ត្រូវចំណាយលុយមើលជំងឺ។ ដូច្នេះ សុវត្ថិភាពចំណីអាហារ គឺជាបញ្ហាមួយរបស់សង្គម។ ដូច្នេះ យើងត្រូវដោះស្រាយវា។ យើងអាចធ្វើជាម្ចាស់កសិដ្ឋានសរីរាង្គដើម្បីផ្គត់ផ្គង់អាហារដែលឲ្យប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរហូបចុកទៅ មានសុខភាពប្រសើរឡើង។ ពេលសុខភាពគាត់ប្រសើរឡើង ពួកគាត់មិនចាំបាច់ចំណាយប្រាក់ព្យាបាលជំងឺ គឺដូចជាជួយឲ្យចំណូលគាត់កើនឡើងដែរ»។
កម្ពុជានាំចូលបន្លែពីប្រទេសជិតខាងក្នុងមួយឆ្នាំៗរាប់រយលានដុល្លារ
ប្រទេសកម្ពុជា ជាច្រើនជំនាន់មនុស្សមកហើយ គេចាត់ទុកជាប្រទេសកសិកម្ម។ ប៉ុន្តែ ជាងមួយទសវត្សចុងក្រោយនេះ វិស័យកសិកម្មកម្ពុជាហាក់ធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំង។
ការនាំចូលផលិតផលកសិកម្មពីប្រទេសជិតខាង បានធ្វើឲ្យផលិតផលក្នុងស្រុកប្រកួតប្រជែងមិនឈ្នះ តម្លៃចុះថោកខ្លាំង កសិករផលិតលែងចំណេញ ខ្លះក៏បង្ខំចិត្តបោះបង់កសិកម្ម ហើយចំណាកស្រុកទៅរកការងារធ្វើនៅទីក្រុង ឬប្រទេសជិតខាង។
ម្យ៉ាងវិញទៀត ផលិតផលចំណីអាហារ បន្លែត្រីសាច់ ដែលនាំចូលពីប្រទេសជិតខាង ជារឿយៗ ត្រូវបានគេរាយការណ៍ថា ខូចគុណភាព ឬមានផ្ទុកសារធាតុគីមីដែលអាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពអ្នកបរិភោគថែមទៀតផង។
លោកបណ្ឌិត យ៉ង សាំងកុមារ ស្ថាបនិកអង្គការកសិកម្មសរីរាង្គ សេដាក។
(រូបភាព៖ ហេង ភារម្យ)
“ខ្ញុំចង់ឃើញកម្ពុជាក្លាយជាប្រទេសឈានមុខគេខាងកសិកម្មសរីរាង្គ”
ការចង់ក្លាយខ្លួនជាមេដឹកនាំកសិកម្មសរីរាង្គវ័យក្មេងរបស់យុវជន សុន ឧត្តម គឺបន្ទាប់ពី ឧត្តម បានស្គាល់លោកបណ្ឌិត យ៉ង សាំងកុមារ និងបានដឹងអំពីសកម្មភាពបណ្ដុះបណ្ដាលកសិករនៅទូទាំងប្រទេសរបស់លោកបណ្ឌិត។
តាមពិតទៅ ការបណ្ដុះបណ្ដាលកសិកម្មសរីរាង្គដល់យុវជនវ័យក្មេងដែលស្រលាញ់កសិកម្មនេះ គឺជាផ្នែកមួយនៃគម្រោង «ពន្លកបៃតង» ដែលផ្ដួចផ្ដើមដោយបណ្ឌិត យ៉ង សាំងកុមារ ស្ថាបនិកអង្គការ សេដាក។ ពន្លក គឺសំដៅលើយុវជនដែលស្រលាញ់កសិកម្ម រីឯ បៃតង គឺធម្មជាតិ ឬកសិកម្មសរីរាង្គ។
«ពន្លកបៃតង» ចង់បង្កើតអ្នកដឹកនាំកសិកម្មសរីរាង្គវ័យក្មេងឲ្យបាន ១០០០នាក់
លោកបណ្ឌិត យ៉ង សាំងកុមារ ថ្លែងប្រាប់ពីទស្សនវិស័យនៃគម្រោងនេះ យ៉ាងដូច្នេះ ៖ «ទៅថ្ងៃមុខ យើងចង់បណ្ដុះអ្នកដឹកនាំកសិកម្មសរីរាង្គវ័យឲ្យបានយ៉ាងតិចណាស់ ១០០០នាក់ ហើយអ្នកទាំង ១០០០នាក់ហ្នឹង ត្រូវរាយប៉ាយនៅទូទាំងប្រទេស ដើម្បីគាត់ធ្វើខ្លួនគាត់ផង និងដឹកនាំកសិករផ្សេងៗទៀតផង។ ហើយជារួម យើងចង់ឃើញកសិកររហូតដល់ ១សែននាក់ ចេះធ្វើកសិកម្មពិតប្រាកដ ផលិតចំណីអាហារលក់ ផ្គត់ផ្គង់ទីផ្សារ ប្រកួតប្រជែងជាមួយគេ។ បើបានដូច្នេះ ខ្ញុំរំពឹងថា ទស្សនវិស័យដែលកម្ពុជាជាប្រទេសឈានមុខគេខាងកសិកម្មសរីរាង្គ នឹងទទួលបានជោគជ័យ»។
កម្មវិធី«ពន្លកបៃតង»នេះ ស្រដៀងគ្នានឹងកម្មវិធីមួយរបស់អង្គការ សេដាក ដែលមានឈ្មោះថា «សេដ្ឋីស្រុកស្រែ» ដែរ ដែលបានអនុវត្តជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។ គិតមកទល់នឹងឆ្នាំទៅមិញ កម្មវិធី សេដ្ឋីស្រុកស្រែ មានកសិករចូលរួមប្រមាណ ១០០០នាក់ហើយ ហើយឆ្នាំនេះ លោកបណ្ឌិត យ៉ង សាំងកុមារ ថា សេដាក គ្រោងនឹងជ្រើសរើសកសិករ ៣០០០នាក់ថែមទៀត ឲ្យចូលរួមក្នុងកម្មវិធី។
ត្រលប់ទៅយុវជន សុន ឧត្តម វិញ បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការរៀនសូត្រយកចំណេះបន្ថែមពីគម្រោងរបស់លោកបណ្ឌិត យ៉ង សាំងកុមារ ទៅ ឧត្ដម មានមហិច្ឆតាមួយ ៖ «ថ្ងៃអនាគត ខ្ញុំចង់បើកកសិដ្ឋានមួយឲ្យធំ មានកសិករដប់ម្ភៃនាក់ ធ្វើការឲ្យខ្ញុំដោយទទួលប្រាក់ចំណូលសមរម្យ ដើម្បីកាត់បន្ថយការចំណាកស្រុក។ ស្រុកខ្មែរយើងឥឡូវ កសិករចំណាកស្រុកច្រើន... ដូច្នេះ នៅក្នុងសហគមន៍ បើមានកសិដ្ឋានមួយ គាត់អាចមកធ្វើការនៅកសិដ្ឋាន ហើយទំនេរអាចមើលថែកូនចៅពួកគាត់បានថែមទៀត»៕
