ការចាកចេញដ៏ឆាប់រហ័សរបស់លោកស្រី មិនមែនព្រោះតែលោកស្រីបោះបង់ចោល មិនអាចប្រឈមមុខដោះស្រាយនឹងវិបត្តិបាននោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារតែការដាក់សម្ពាធពីគណៈរដ្ឋមន្ត្រី និងសភាអង់គ្លេស ស្របពេលដែលគោលនយោបាយថ្មីៗរបស់លោកស្រី ធ្វើឱ្យទីផ្សារលែងមានទំនុកចិត្ត ពិសេសនៅក្នុងផែនការថវិការបស់រដ្ឋាភិបាល។ ក្នុងន័យនេះ យើងនឹងអាចមើលឃើញថា ចក្រភពអង់គ្លេសមាន នាយករដ្ឋមន្ត្រីថ្មីទី៥ ក្នុងពេលត្រឹមតែ៦ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ ការផ្លាស់ប្តូរមេដឹកនាំញឺកញាប់ដូចនេះ ត្រូវបានក្រុមសេដ្ឋវិទូប្រៀបប្រដូចអង់គ្លេស ទៅនឹងប្រទេសអ៊ីតាលី ដែលបានផ្លាស់ប្តូរនាយករដ្ឋមន្ត្រីអស់ ៥៩រូប ចាប់ពីក្រោយសម័យសង្គ្រាមលោកលើកទី២មក។
គណៈបក្សអភិរក្សនិយម រំពឹងថាអាចជ្រើសបានអ្នកស្នងដំណែងលោកស្រី លីស ត្រាស ត្រឹមចុងសប្តាហ៍នេះ ប៉ុន្តែបេក្ខភាពជានរណានៅមិនទាន់ដឹងច្បាស់នៅឡើយ។ ភាពច្របូកច្របល់បន្ថែមទៀតនៅក្នុងគណបក្សអភិរក្សនិយមខ្លួនឯង ដែលមានជំហរប្រកាន់បក្សពួកក៏អាចបង្កើនឱកាសនៃការបោះឆ្នោតសកលមុនអាណត្តិផងដែរ ខណៈដែលបក្សអភិរក្សនិយម ប្រឈមមុខនឹងការចាញ់សម្លេងឆ្នោត បក្សប្រឆាំងគឺបក្សពលករ ដែលអាចនាំមុខដោយ ២៥ ទៅ ៣០ពិន្ទុ។ នេះបើតាមការស្ទង់មតិភាគច្រើន ដែលបានរាយការណ៍ដោយទីភ្នាក់ងារព័ត៌មានរ៉យទ័រ។
អត្ថបទគួរអាន
ទោះមិនទាន់ច្បាស់ថាអ្នកណានឹងឡើងមកកាន់ដំណែងបន្ទាប់មែន តែគេអាចមើលដឹងថា លោក រីហ្ស៊ី ស៊ុនណាក់ (Rishi Sunak) ដែលមានវ័យ ៤២ឆ្នាំនឹងជាបេក្ខភាពមានសក្តានុពលជាងគេ ពិសេសគឺរូបលោកនេះហើយ ដែលជាអ្នកប្រជែងគ្នាជាមួយលោកស្រី លីស ត្រាស គ្រាដំបូង ដែលលោក បូរីស ចនសុន លាលែងពីតំណែង។ ប៉ុន្តែឱកាសរបស់លោក Sunak ក៏មិនទាន់ច្បាស់ ១០០%ដែរ។ សមាជិកសភាជាច្រើននៅអាក់អន់ចិត្តដែលលោក Sunak ធ្លាប់បាន ដឹកនាំចលនារិះគន់ ដើម្បីបណ្តេញលោក Boris Johnson ចេញ។
ការពិតដែលគេត្រូវទទួលស្គាល់នោះគឺថា ភាពដែលមិនអាចទៅរួច នៃការត្រឡប់មកវិញរបស់លោក បូរីស ចនសុន ខណៈពេលដែលលោកកំពុងសម្រាកលំហែកាយ ប៉ុន្តែគេជឿថាលោកក៏កំពុងតែតាមដានរឿងនេះមិនដាច់ផងដែរ។
គួរជម្រាបថា ការចាកចេញទៅដោយបង្ខំចិត្តរបស់លោកស្រី លីស ត្រាសនេះកើតឡើងនៅស្របពេលដែលសេដ្ឋកិច្ចអង់គ្លេសកំពុងជួបការលំបាក ជាមួយនឹងអត្រាអតិផរណាឡើងដល់ពីរខ្ទង់ និងការចំណាយថ្លៃរស់នៅប្រចាំថ្ងៃឡើងកប់ពពក។ ចូរកុំភ្លេចថា អង់គ្លេសក៏ជាអ្នកមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការផ្តល់ សព្វាវុធឱ្យទៅអ៊ុយក្រែនការពារខ្លួនពីការឈ្លានពានរបស់រុស្ស៊ីផងដែរ។
ទោះយ៉ាងណា នាយករដ្ឋមន្ត្រីមកពីបក្សអភិរក្សនិយមបន្ទាប់ មិនថាជាលោក ស៊ុនណាស់ ឬលោក ចេរឺមី ហាន់ ដែលទើបឡើងជារដ្ឋមន្ត្រីហិរញ្ញវត្ថុ អតីតរដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិលោក ផេន នី ម័រដន (Penny Mordaunt) ឬមិនថាតែលោក ហ្គ្រេន ស្គេប (Grant Schapps) អតីតលេខាធិការដឹកជញ្ជូនឡើយ នឹងត្រូវប្រឈមមុខនឹងសំណួរមួយដូចគ្នាថា បើគ្មានការបោះឆ្នោតសកលមុនអាណត្តិ តើអ្នកទាំងនេះប្រាកដចិត្តទេថានឹងអាចបំពេញតួនាទីបានល្អ ក្នុងអាណត្តិដែលនៅសេសល់ ឬមួយត្រូវមានវាសនាដូច លោកស្រីលីស ត្រាសដែរនោះ?
