លោក Thanavath Phonvichai ប្រធានសាកលវិទ្យាល័យ UTCC បាននិយាយថា ក្រោយពីតុលាការថៃដាក់ផ្នែកខ្លះនៃដំណាំកញ្ឆាឱ្យមានការដាំដុះ និងជួញដូរស្របច្បាប់កាលពីថ្ងៃទី០៩ ខែមិថុនានោះ កញ្ឆាពិតជាមានសក្តានុពលក្នុងការក្លាយជាដំណាំសេដ្ឋកិច្ចសំខាន់ថ្មីរបស់ប្រទេសថៃ។ លោកបានបន្តថា ដំណាំនេះអាចបង្កើតប្រាក់ចំណូលបានច្រើនគួរសមសម្រាប់ប្រជាកសិករ និងសហគ្រាសធុនតូចព្រមទាំងបង្កើតឱកាសសេដ្ឋកិច្ចសម្រាប់ប្រទេសថៃផងដែរ។
គិតត្រឹមខែមេសា ឆ្នាំ២០២២ ចម្ការដំណាំកញ្ឆាត្រូវបានដាំដុះនៅលើផ្ទៃដីទំហំប្រហែល ៧ ៥០០ រ៉ៃប្រហែល ១.២០០ ហិកតា។
សាកលវិទ្យាល័យសភាពាណិជ្ជកម្មថៃប៉ាន់ប្រមាណថា ទីផ្សារកញ្ឆានៅថៃមានចំនួនសរុប ប្រហែលជាង ៧៦៣ លានដុល្លារនៅឆ្នាំនេះក្នុងនោះចំនួនជាង ២៦០លានដុល្លារបានមកពីផលិតផលកញ្ឆាដូចជាផ្កាស្ងួត ស្លឹកស្ងួត គ្រាប់ពូជ និងផ្នែកផ្សេងទៀត ហើយប្រហែល៤០០លានដុល្លារបានពីកញ្ឆាដូចជា ការចម្រាញ់ជាប្រេងជាដើម និងប្រហែល១០០លានដុល្លារទៀតបានមកពីកញ្ឆាដែលច្នៃជាឱសថ និងការបន្ថែមរសជាតិអាហារអាហារនិងភេសជ្ជៈ សម្លៀកបំពាក់ និងសម្ភារៈថែទាំផ្ទាល់ខ្លួនផ្សេងទៀតផងដែរ។
ទីផ្សារកញ្ឆាត្រូវគេរំពឹងថា នឹងកើនឡើងដល់ជាង៨៦០លានដុល្លារក្នុងឆ្នាំ២០២៣ ហើយឡើងដល់ជិត១ ពាន់លាននៅឆ្នាំ២០២៤ និងជាង១ពាន់១រយលាននៅឆ្នាំ២០២៥។ នេះបើយោងតាមការសិក្សានេះ។
អ្នកជំនាញ បាននិយាយថា ដំណាំកញ្ឆានេះត្រូវគេព្យាករថា នឹងបង្កើតប្រាក់ចំណូលសម្រាប់កសិករបានចន្លោះពីជាង២ម៉ឺន ទៅជាង៣ម៉ឺនដុល្លារក្នុងការដាំដុះមួយរ៉ៃរៀងរាល់ឆ្នាំ ដែលតួលេខនេះមានចំនួនខ្ពស់ជាងដំណាំស្រូវទៅទៀតដែលកសិករប្រមូលផលបានតែចន្លោះពីជាង ២៧០ដុល្លារ ទៅដល់៤រយដុល្លារប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយរ៉ៃជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
អត្ថបទគួរអាន
ការស្ទង់មតិទៅលើមនុស្សចំនួន ជាង១ពាន់២រយនាក់ទូទាំងប្រទេសថៃរៀបចំឡើងដោយសាកលវិទ្យាល័យនេះចាប់ពីថ្ងៃទី៥-១៥ ខែកក្កដាបានរកឃើញថា មនុស្សភាគច្រើននៅតែមិនយល់ស្របចំពោះសេរីភាវូបនីយកម្មដំណាំកញ្ឆានេះ ដោយសារមានការព្រួយបារម្ភអំពីការប្រើប្រាស់កញ្ឆានៅលើផ្លូវខុសក្នុងចំណោមកុមារ និងយុវជនក៏ដូចជាបញ្ហាសុខភាពជាយថាហេតុផងដែរ។
អ្នកចូលរួមស្ទង់មតិ ៧៥% និយាយថាពួកគេនឹងមិនទិញ ឬប្រើផលិតផលដែលមានលក់នៅតាមទីផ្សារនេះទេ ព្រោះពួកគេបារម្ភពីផលប៉ះពាល់ ស្តង់ដារផលិតកម្ម និងការភ័យខ្លាចពីការប្រើវាលើសកម្រិត។ លោក Thanavath និយាយថា មនុស្សជាច្រើនបានប្រើកញ្ឆាដោយបើកចំហដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ ឬការកម្សាន្ត ប៉ុន្តែពួកគេចង់ឱ្យមន្ត្រីជំនាញពិនិត្យមើលការប្រើប្រាស់ដំណាំដ៏ពេញនិយមមួយនេះ។
លោកបានបន្តថា អ្នកដែលបំពានច្បាប់នៃការប្រើកញ្ឆាគួរតែប្រឈមនឹងការពិន័យឱ្យបានខ្លាំងខណៈដែលវិសាលភាពនៃសេរីភាវូបនីយកម្មគួរតែកំណត់ឱ្យបានច្បាស់ ព្រោះប្រជាជននៅមានចំណេះដឹងតិចតួចពីកញ្ឆានេះ ខណៈដែលពួកគេព្រួយបារម្ភច្រើនពីផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមាននៃដំណាំប្រភេទនេះ៕
អត្ថបទ៖ សុខ ជា
