យោងតាមអង្គការសម្រាប់កិច្ចសហប្រតិបត្តិការសេដ្ឋកិច្ច និងការអភិវឌ្ឍ (OECD) បានឱ្យដឹងថា ប្រទេសលោកខាងលិចបានផ្តល់ជំនួយជាង ១៨៥ ពាន់លានដុល្លារអាមេរិកជាជំនួយ និងប្រាក់កម្ចីក្នុងឆ្នាំ២០២១សម្រាប់ប្រទេសក្រីក្រនានានៅទូទាំងសាកលលោក។ ពិតណាស់ ជំនួយអភិវឌ្ឍន៍ផ្លូវការទាំងនោះ គឺជាសសរស្តម្ភមួយនៃប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិ។
ប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍តិចតួចចំនួន ៤៦ បាននិងកំពុងរៀបចំកិច្ចប្រជុំកំពូល ដែលរៀបចំដោយអង្គការសហប្រជាជាតិនៅទីក្រុងដូហាសប្តាហ៍នេះ ដើម្បីលើកឡើងពីបញ្ហាទាំងអស់នេះ ប៉ុន្តែពួកគេទាំងនោះមានអារម្មណ៍ថា នឹងមិនមានការផ្លាស់ប្តូរអ្វីធំដុំនោះឡើយ។
គួរជម្រាបថា បម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ ផលប៉ះពាល់ដោយសារការរាតត្បាតនៃកូវីដ១៩ ការឡើងថ្លៃនៃតម្លៃម្ហូបអាហារ និងប្រេងឥន្ធនៈដែលបង្កឡើងដោយការលុកលុយរបស់រុស្ស៊ីលើអ៊ុយក្រែន បានធ្វើឱ្យបំណុលនៃប្រទេសក្រីក្រកាន់តែប៉ោងធំឡើង ដោយគ្មានដំណោះស្រាយពីប្រទេសម្ចាស់កម្ចីសោះឡើយ ក្នុងនោះរួមមានប្រទេសស្រីលង្កាជាដើម។
អត្ថបទគួរអាន
ប្រធានាធិបតីប្រទេសសីស្ហែល (Seychelles) ដែលនៅប៉ែកអាហ្រ្វិក លោក វ៉ាវែល រែមកាលាវ៉ាន់ (Wavel Ramkalawan) បាននិយាយថា វាដល់ពេលហើយសម្រាប់ស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុអន្តរជាតិ ដើម្បីធ្វើការផ្លាស់ប្តូរឱ្យលើសពី ការជំរុញផលិតផលក្នុងស្រុកសរុបសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ៗ ដើម្បីជាការវាស់វែងនៃការអភិវឌ្ឍន៍នោះ។
ជាមួយគ្នា អគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិលោក Antonio Guterres ក៏បានធ្វើការស្ទីបន្ទោសធ្ងន់ៗចំពោះប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុសកល ដែលរៀបចំឡើងដោយប្រទេសអ្នកមាន ភាគច្រើនគិតតែពីផលប្រយោជន៍របស់ពួកគេ។ ដោយឡែក សម្រាប់ប្រទេសក្រីក្រវិញ ដោយគ្មានទុនបំរុងជាសាច់ប្រាក់ ពួកគេត្រូវបានបង្ខំឱ្យបង់អត្រាការប្រាក់បំណុលដែលជំពាក់កាន់តែច្រើនឡើង»។
នៅមុនកិច្ចប្រជុំកំពូលនៃប្រទេសក្រីក្របំផុតលើពិភពលោកនេះ កម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍របស់អង្គការសហប្រជាជាតិ (UNDP) បានប៉ាន់ប្រមាណថា ប្រទេសចំនួន ៥២ កំពុងទទួលរងនូវភាពតានតឹងនៃបំណុល ហើយកំពុងស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់នៃការខកខានសងបំណុលតែម្តង៕
