តើមានកត្តាអ្វីខ្លះធ្វើឱ្យពលរដ្ឋចិនភាគច្រើន នៅតែមិនអាចហូបទុរេន ដែលដាំនៅក្នុងស្រុក?

ការធ្វើកសិកម្មដាំដុះទុរេនបែបពាណិជ្ជកម្មនៅក្នុងប្រទេសចិន បានចាប់ផ្តើមកើនឡើងនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៨ ហើយប្រទេសនេះបានប្រមូលផលផ្លែទុរេនជាលើកដំបូងកាលពីឆ្នាំ២០២៣ ជាមួយនឹងទិន្នផលត្រឹមតែ៥០តោនប៉ុណ្ណោះ។ ទោះបីជាផលិតកម្មទុរេនត្រូវបានគេរំពឹងថា នឹងកើនឡើងបួនដងរហូតដល់២០០តោននៅឆ្នាំនេះក៏ដោយ ប៉ុន្តែតួលេខនេះមានចំនួនតិចតួចណាស់បើធៀបនឹងបរិមាណផ្លែទុរេន ដែលចិនបាននាំចូលកាលពីឆ្នាំមុន ដែលមានរហូតដល់១លាន៤សែនតោន។

លោក ហ្វឹង សួជី (Feng Xuejie) នាយកវិទ្យាស្ថានដើមឈើហូបផ្លែត្រូពិចនៃបណ្ឌិត្យសភាវិទ្យាសាស្ត្រកសិកម្មខេត្តហៃណាន ប្រទេសចិន បានកត់សម្គាល់ថា ទិន្នផលទុរេននៅចិន នៅមានកម្រិតតិចតួចនៅឡើយ ដោយសារដើមទុរេនមិនទាន់លូតលាស់ធំគ្រប់គ្រាន់ ដែលជាធម្មតាវាត្រូវការពេល៦ ទៅ៧ឆ្នាំ ទើបអាចចាប់ផ្ដើមប្រមូលផលបានគ្រប់គ្រាន់តាមតម្រូវការ។

ដោយសារតែទិន្នផលមានចំនួនតិចតួច ដូច្នេះហើយផ្លែទុរេនដែលដាំដោយកសិករចិន មានតម្លៃថ្លៃបន្តិចបើធៀបនឹងតម្លៃទុរេននាំចូល ដោយបច្ចុប្បន្នតម្លៃទុរេននៅចិន ត្រូវបានលក់ក្នុងតម្លៃចន្លោះពីជាង១៦ទៅជាង១៩ដុល្លារក្នុង១ផ្លែ ដោយថ្លៃជាង៣ដង បើធៀបនឹងតម្លៃទុរេននាំចូល។

អាជីវករលក់ទុរេនម្នាក់នៅទីក្រុងប៉េកាំង ឈ្មោះ អៃ តុង (Ai Dong) បានប្រាប់កាសែតសិង្ហបុរី The Straits Times អំពីផ្លែទុរេននៅខេត្តហៃណានថា ផ្លែទុរេននេះមានតម្លៃជាង១៦ដុល្លារ ក្នុង១គីឡូក្រាម។ ចំណែកផ្លែទុរេននាំចូលពីប្រទេសថៃ មានតម្លៃតែជាង៦ដុល្លារប៉ុណ្ណោះក្នុង១គីឡូក្រាម៕

អត្ថបទ៖ សុខ មង្គល