ប្រធានគ្រប់គ្រងទីភ្នាក់ងារសហរដ្ឋអាមេរិកសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍអន្តរជាតិ (USAID) លោកស្រី សាម៉ានថា ផៅវើ (Samantha Power) បានប្រាប់អ្នកយកព័ត៌មានថា ចំណាត់ការបោសសម្អាតអំពើពុករលួយ នឹងបង្កើនការជឿទុកចិត្តពីសហគមន៍អន្តរជាតិ និងក្នុងស្រុកចំពោះចេតនារបស់រដ្ឋាភិបាលស្រីលង្កា។
លោកស្រី Power បាននិយាយថា «ជំនួយតែមួយមុខ មិនអាចបញ្ចប់បញ្ហាក្នុងប្រទេសនេះបានឡើយ ដោយលោកស្រីបានសង្កត់ធ្ងន់ថា ប្រធានាធិបតីស្រីលង្កាគួរតែធ្វើកំណែទម្រង់នយោបាយ និងគណនេយ្យភាពនយោបាយ ហើយវាត្រូវតែដើរទន្ទឹមគ្នាជាមួយនឹងកំណែទម្រង់សេដ្ឋកិច្ច និងគណនេយ្យភាពសេដ្ឋកិច្ច»។
ក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចរយៈពេលពីរថ្ងៃ ប្រធានទីភ្នាក់ងារ USAID លោកស្រី Power បានប្រកាសផ្តល់ជំនួយសរុបចំនួន៦០លានដុល្លារដល់ប្រទេសស្រីលង្កា ហើយនិង៤០លានដុល្លារផ្សេងទៀត ដើម្បីទិញថ្នាំគីមីកសិកម្មឲ្យបានទាន់ពេលវេលាសម្រាប់ប្រើប្រាស់នៅក្នុងរដូវដាំដុះនៅប្រទេសនេះផងដែរ។
លោកស្រីបាននិយាយថា យោងតាមកម្មវិធីនៃអង្គការស្បៀងអាហារពិភពលោក មនុស្សជាង៦លាននាក់ ឬជិត៣០%នៃចំនួនប្រជាជនរបស់ប្រទេសស្រីលង្កាបច្ចុប្បន្ន កំពុងប្រឈមមុខនឹងអសន្តិសុខផ្នែកស្បៀងអាហារ និងត្រូវការជំនួយមនុស្សធម៌ជាចាំបាច់។
អត្ថបទគួរអាន
កាលពីថ្ងៃទី១១ខែកញ្ញា លោកស្រីក៏បានផ្តល់ជំនួយបន្ថែមចំនួន២០លានដុល្លារទៀត ដើម្បីផ្តល់ជាជំនួយមនុស្សធម៌សង្គ្រោះបន្ទាន់ដល់គ្រួសារដែលងាយរងគ្រោះផងដែរ។
មែនទែនទៅ ប្រទេសស្រីលង្កាបានប្រឈមមុខនឹងវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតមិនធ្លាប់មាន បន្ទាប់ពីប្រទេសនេះ បានខកខានសងបំណុលបរទេស ដែលបណ្តាលឲ្យប្រទេសធ្លាក់ក្នុងភាពក្ស័យធនផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចដូចជា ការខ្វះខាតប្រេងឥន្ធនៈ ថ្នាំពេទ្យ និងអាហារចាំបាច់ផ្សេងទៀតផងដែរ។
ទោះបីជាយ៉ាងណា ថ្មីៗនេះ ស្រីលង្កាបានឈានដល់កិច្ចព្រមព្រៀងកម្ចីបឋម ជាមួយមូលនិធិរូបិយវត្ថុអន្តរជាតិសម្រាប់កញ្ចប់ថវិកាចំនួនជិត ៣ពាន់លានដុល្លារក្នុងរយៈពេល ៤ ឆ្នាំ។ ក៏ប៉ុន្តែ កម្មវិធីនេះក៏ត្រូវពឹងផ្អែកលើម្ចាស់បំណុលអន្តរជាតិរបស់ប្រទេសស្រីលង្កាផ្សេងទៀត ដែលផ្តល់ការធានាលើការរៀបចំរចនាសម្ព័ន្ធបំណុលឡើងវិញផងដែរ។
គួរជម្រាបដែរថា មកដល់ពេលនេះ បំណុលបរទេសសរុបរបស់ប្រទេសស្រីលង្កាមានចំនួនជាង៥១ពាន់លានដុល្លារ ដែលក្នុងនោះ ទឹកប្រាក់២៨ពាន់លានដុល្លារនឹងត្រូវសងវិញទៅឲ្យប្រទេសម្ចាស់បំណុលវិញនៅឆ្នាំ២០២៧ ខាងមុខ។
ក្នុងនោះដែរ លោកស្រី សាម៉ានថា ផៅវើ បានបន្ថែមថា សហរដ្ឋអាមេរិកបានត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចដើម្បីជួយដល់ការរៀបចំរចនាសម្ព័ន្ធបំណុល និងបានរំលឹកឡើងវិញថា វាពិតជាការចាំបាច់ណាស់ ដែលប្រទេសចិនត្រូវតែចូលរួមក្នុងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដូចគ្នា ព្រោះទីក្រុងប៉េកាំងក៏ជាម្ចាស់បំណុលធំជាងគេមួយរបស់ប្រទេសកោះមួយនេះដែរ៕
