នៅក្នុងបទសម្ភាសន៍ផ្ដាច់មុខមួយជាមួយនឹងសារព័ត៌មានឌីជីថល ខេមបូណូមីសនាពេលថ្មីៗ នេះ លោក កេន លូ អគ្គលេខាធិការ នៃសមាគមវាយនភណ្ឌ សម្លៀកបំពាក់ ស្បែកជើង និងផលិតផលធ្វើដំណើរនៅកម្ពុជា (TAFTAC) បានអះអាងថា វិស័យឧស្សហកម្មកាត់ដេរ ផលិតស្បែកជើង និងកាបូបនៅកម្ពុជា បច្ចុប្បន្នមិនទាន់អាចប្រកួតប្រជែងជាមួយប្រទេសដទៃនោះទេ ជាពិសេសជាមួយប្រទេសវៀតណាមក្បែរខាងកម្ពុជា។ ជាអ្នកប្រឡូកនៅក្នុងវិស័យកាត់ដេរនៅកម្ពុជា អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយនោះ លោក កេន លូ បានសង្កេតឃើញថា ក្រុមអ្នកបញ្ជាទិញផលិតផលកាត់ដេរ សម្លៀកបំពាក់ស្បែកជើង និងកាបូប ភាគច្រើនហាក់មានទំនោរទៅរកប្រទេសវៀតណាម ច្រើនជាងកម្ពុជា ដោយសាតែអ្វី? នោះក៏ដោយសារតែនៅកម្ពុជា កម្រិតប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមារបស់កម្មរកម្មការិនីមានខ្ពស់មិនសមាមាត្រនឹងផលិតភាពការងារ ពោលគឺកម្រិតជំនាញរបស់កម្មករកម្មការិនីកម្ពុជានៅមានកម្រិត។ លើសពីនោះ លោកក៏បានកត់សម្គាល់ឃើញទៀតថា ការចំណាយលើភ័ស្ដុភារកម្មនៅកម្ពុជាខ្ពស់ជាងប្រទេសជិតខាង រហូតដល់ចន្លោះពី ២៥% ទៅ៣០% ឯណោះ។
អត្ថបទគួរអាន
លោក កេន លូ បានកត់សម្គាល់ទៀតថា ការកើនឡើងនូវប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាក្នុងវិស័យកាត់ដេរនៅកម្ពុជា ហាក់បីដូចជាលឿនបន្តិច នៅរយៈពេល ៥ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ក៏ប៉ុន្តែ បើធៀបនឹងប្រទេសវៀតណាម គឺមានប្រហាក់ប្រហែលគ្នាទៅនឹងតំបន់ដែលមានប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាខ្ពស់បំផុតនៅវៀតណាម។ លោក កេន លូ ពន្យល់ថា នៅប្រទេសវៀតណាម ប្រាក់ឈ្នួលកម្មករកម្មការិនីមានការបែងចែកជា ៤តំបន់ ហើយបើធៀបគ្នា ប្រាក់ឈ្នួលនៅកម្ពុជា គឺខ្ពស់ប្រហាក់ប្រហែលនឹងតំបន់ទី១ របស់វៀតណាម។ បើតាមលោក កេន លូ ដរាបណា កម្ពុជាមិនជំរុញបង្កើននូវផលិតភាពការងារឲ្យស្របទៅនឹងប្រាក់ឈ្នួលអប្បរបមាទេនោះ បញ្ហានេះ នឹងនៅតែបញ្ហាប្រឈមចាក់ស្រេះ សម្រាប់ខ្សែចង្វាក់ផលិតកម្មក្នុងវិស័យកាត់ដេរនៅកម្ពុជា។
យ៉ាងណាក៏ដោយចុះ ជុំវិញស្ថានភាពវិស័យកាត់ដេរនៅកម្ពុជាវិញត្រូវបានអ្នកជំនាញរូបនេះ វាយតម្លៃថា ហាក់មិនសូវមានភាពល្អប្រសើរប៉ុន្មានទេនៅមួយរយៈចុងក្រោយនេះ។ ទោះយ៉ាងណាវិស័យនេះនៅដំណើរការជាធម្មតា ដោយសារតែកម្ពុជាស្ថិតក្នុងនាមប្រទេសដែលមានការអភិវឌ្ឍតិចតួច ដែលអាចឲ្យកម្ពុជាមានឱកាសទទួលបានការអនុគ្រោះពាណិជ្ជកម្មពីបណ្ដាប្រទេសជឿនលឿន។ បើតាមអ្នកជំនាញរូបនេះ កម្ពុជានៅតែផ្តោតការយកចិត្តលើទីផ្សារសហរដ្ឋអាមេរិក និង សហភាពអឺរ៉ុប ដែលជាទីផ្សារនាំចេញផលិតផលវាយនភណ្ឌ សម្លៀកបំពាក់ ស្បែកជើង និងផលិតផលធ្វើដំណើរធំជាងគេរបស់កម្ពុជា៕
