តើមានកត្តាអ្វីខ្លះធ្វើឱ្យសិង្ហបុរីបាត់បង់ពន្លឺក្នុងការធ្វើជាមូលដ្ឋានសម្រាប់សាជីវកម្មពហុជាតិនៅតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍?

ទីស្នាក់ការកណ្តាលក្រុមហ៊ុនជាច្រើននៅក្នុងតំបន់ កំពុងតែពិនិត្យមើលលទ្ធភាពក្នុងការធ្វើអាជីវកម្មនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីខាងត្បូង និងអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដែលរួមមានឥណ្ឌា ថៃ វៀតណាម និង ឥណ្ឌូនេស៊ីផងដែរ ខណៈដែលប្រតិបត្តិការនេះអាចនឹងចាប់ផ្តើមអនុវត្តនៅចុងឆ្នាំ២០២៤ ឬ ដើមឆ្នាំ២០២៥។ ប្រទេសសិង្ហបុរី ដែលមានបំណងចង់ក្លាយជាមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មសម្រាប់ក្រុមហ៊ុនពហុជាតិមួយនាពេលអនាគតនោះ បានបាត់បង់ពន្លឺដើម្បីសម្រេចមហិច្ឆតារបស់ខ្លួនហើយ ខណៈដែលក្រុមហ៊ុនជាច្រើនចង់ចាកចេញពីប្រទេសនេះ។

បើតាមការស្ទង់មតិរបស់សភាពាណិជ្ជកម្មអ៊ឺរ៉ុបប្រចាំប្រទេសសិង្ហបុរី បានបង្ហាញថា ចំនួនអ្នកឆ្លើយសំណួរ ៦៩% បាននិយាយថា ពួកគេមានឆន្ទៈផ្លាស់ប្តូរបុគ្គលិកមួយចំនួនចេញពីប្រទេសសិង្ហបុរី ដោយសារតែការចំណាយលើប្រតិបត្តិការរបស់ពួកគេបានកើនឡើង និងដោយសារតម្លៃទំនិញលើទីផ្សារនៅប្រទេសនេះថ្លៃខ្លាំងពេក។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រុមហ៊ុនជប៉ុនជាច្រើននៅតែចាត់ទុកប្រទេសសិង្ហបុរីជាគោលដៅដ៏សំខាន់តែមួយគត់សម្រាប់ពួកគេ ទោះជាមានក្រុមហ៊ុនជប៉ុនមួយចំនួនតូចកំពុងស្វែងរកការបង្កើតទីតាំងថ្មីរបស់ខ្លួននៅខាងក្រៅប្រទេសនេះក៏ដោយ។

អង្គការពាណិជ្ជកម្មខាងក្រៅរបស់ប្រទេសជប៉ុន បានឱ្យដឹងថា ក្នុងចំណោមក្រុមហ៊ុនជប៉ុនដែលមានទីស្នាក់ការកណ្តាលនៅសិង្ហបុរី គឺចំនួន៣១% បានផ្លាស់ប្តូរទីតាំងរបស់ពួកគេមួយផ្នែកទៅកាន់ប្រទេសមួយទៀត និង ខ្លះទៀតកំពុងពិចារណាធ្វើដូច្នេះដែរ។​

ការប្រកួតប្រជែងក្នុងតំបន់ក៏ជាបញ្ហាប្រឈមដ៏សំខាន់មួយ ដែលជំរុញឱ្យសិង្ហបុរីបាត់បង់រស្មីនៃការក្លាយខ្លួនជាមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិនេះ។ ជាក់ស្ដែងប្រទេសម៉ាឡេស៊ី បានស្នើសុំបង្កើតការលើកទឹកចិត្តពន្ធនៅក្នុងថវិកាសារពើពន្ធឆ្នាំ២០២៤ ដើម្បីទាក់ទាញការបង្កើតទីស្នាក់ការកណ្តាលក្នុងតំបន់នៅទីនោះ រួមទាំងការអនុគ្រោះពន្ធលើប្រាក់ចំណូលចន្លោះពី៥% ទៅ១០% សម្រាប់រយៈពេលរហូតដល់មួយទសវត្សរ៍ផងដែរ។ ​

ប្រទេសថៃ ក៏ជាបេក្ខជនឈានមុខគេមួយសម្រាប់ការបង្កើតទីស្នាក់ការប្រចាំតំបន់ផងដែរ ហើយជារឿយ​ៗប្រទេសនេះបានបង្កើតផែនការ នៃការពង្រីកផលិតកម្ម និងការលក់ជាច្រើន និងទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងបំផុតក្នុងចំណោមក្រុមហ៊ុនជាច្រើន ដោយក្រុមហ៊ុនចំនួន ១៩ ចង់ទៅបង្កើតទីតាំងនៅទីនោះ ចំណែកក្រុមហ៊ុនចំនួន៥ចង់ផ្លាស់ប្តូរទៅម៉ាឡេស៊ី៕

អត្ថបទ៖ ព្រាប ស